Safari

Safari (oryg. Safari), serial telewizyjny dla dzieci, produkcji czechosłowackiej, z roku 1986. Wakacyjne przygody gromadki dzieci, spędzających lato razem u wujostwa – pracowników ogrodu zoologicznego. Polska premiera odbyła się na kanale TVP 1 w dniu 3 lipca 1991 roku.

Głównymi bohaterami są czworo dzieci: Janko i Monica Urbanovi - , "Sowa" - wnuk profesora Jansky (F. Dibarbora), i Elen - córka Dyrektora szwajcarskiego zoo.

 

Źródło: http://www.fdb.cz/serial/safari/18372

Heidi

Heidi - serial telewizyjny dla dzieci, produkcji zachodnioniemiecko-szwajcarskiej. Historia dziewczynki, która mieszka z dziadkiem w szwajcarskich Alpach. Jest jedną z najbardziej znanych ekranizacji powieści Heidi, szwajcarskiej pisarki; Johanny Spyri.
Światowa (szwajcarska) premiera serii miała miejsce jesienią 1978 roku. W Polsce, serial emitowała Telewizja Polska, w sobotnim porannym bloku programów dla dzieci; od końca 1989 roku do 23 czerwca 1990.

Czołówka:

Mała Heidi jest sierotą, wychowywaną przez siostrę zmarłej matki. Gdy ciotka dostaje jednak propozycję dobrej pracy we Frankfurcie, oddaje przeszkadzającą jej w tym Heidi, pod opiekę zdziwaczałego dziadka, zwanego Halnym Stryjkiem. Heidi szybko się z nim zaprzyjaźnia, a za jej sprawą, zmienia się wizerunek dziadka we wsi. Wnuczce i dziadkowi nie jest jednak dane cieszyć się długo wspólnym życiem, gdyż ciotka niespodziewanie wraca i oświadcza, iż zabiera dziewczynkę do Fraknfurtu, gdzie ma być towarzyszką zabaw chorej Klary. Heidi nie czuje się dobrze w nowym miejscu i coraz bardziej tęskni za domem. Gdy zaczyna chorować, lekarz rodzinny każe bezzwłocznie odesłać ją na wieś. Heidi szybko odzyskuje siły i zaprasza przyjaciółkę na wakacje. Pobyt chorej dziewczynki w górach przywraca jej siły i Klara również wkrótce wraca do zdrowia.

Niebieskie Lato

Niebieskie lato (hiszp. Verano azul) – młodzieżowy serial telewizyjny hiszpański z 1981 roku. Składał się z 19 55-minutowych odcinków, wyreżyserowanych przez Antonio Mercero.
W samej Hiszpanii serial przyciągnął przed ekrany ponad 20 milionów widzów. Emitowany w polskiej telewizji w połowie lat 80. XX-wieku. Był także emitowany przez telewizje krajów takich jak Portugalia, Angola, Chorwacja i Bułgaria.
Serial opowiada o przygodach grupy nastoletnich przyjaciół podczas wakacji w hiszpańskim mieście Nerja na wybrzeżu Costa del Sol w południowej Hiszpanii. Przedstawiał zupełnie nowe i niespotykane wartości takie jak hipisowski styl życia.

Parę słów o bohaterach, którzy zapadli mi w pamięci :

Bea (Beatrice) - była najstarsza z całej paczki ale nie była jej przywódcą. Przywódcą była siostra Tito, ale nie jestem tego pewien (a może siostra Pirahnii ?). Co kilka odcinków umawaiała się z jakimiś miejscowymi chłopaczkami :)

Pancho - był miejscowym i mniej więcej w wieku Beatrice (zresztą jak wyszło w ostatnim odcinku - kochał się w niej)

Javi - wysoki blondyn, typ "zbuntowany"

Pirahna - grubas, który lubił zawsze coś wcinać. Najbardziej zaprzyjaźniony z Tito.

Chanquette - marynarz zaprzyjaźniony z dzieciakami. Dawał im dobre rady itp. (taki "wujek dobra rada"). W jednym z odcinków Chanquette umiera i władze miasta chcą rozwalić jego łajbę spychaczami natomiast nasi bohaterowie z Julią na czele urządzają coś w rodzaju strajku okupacyjnego na w/w łodzi.

Czołówka była bardzo fajna - leciała wtedy ta melodia, którą pamiętam do dziś, i pokazana była cała paczka jadąca na rowerach nadmorską szosą. Było pokoeli zbliżenie na każdego na przykład : Javi jechał bez trzymanki, Pirahna wcinał loda na patyku itp.

Kilka odcinków, które zapadły mi w pamięć :

* Bea umówiła się z jakimś przystojniaczkiem - dowiedziała się o tym reszta grupy i postanowili urządzić im w miejscu randki tzw. "oborę" :), w czym pomogły im radiotelefony kupione Pirahnii przez ojca (kapitalna scena jak Pancho udawał małpę)

* Przyjaciele stwierdzili, że świat dorosłych jest do d*** więc postanowili się buntować - czyli stowali chwyty takie jak nie odżywianie się, mówienie wspak albo odpowiadanie na każed pytanie - "Być może..." itp.

* Do miasteczka przyjechał Bruno - sławny piosenkarz aby kręcić teledysk. Wymyka się ekipie i błądzi po plaży. Tam spotyka Chanquetta - zwierza mu się, że sława go przerasta i ma tego dość. Następnego dnia marynarz przedstawia dzieciakom Bruna jako swojego kumpla. Oczywiście Bea i jej kumpelka rozpoznają kto to jest.

* Umiera Chanquette i grupa dzieciaków z Julią "walczy" o pozostawienie jego łajby w której mieszkał w spokoju.

* Ostatni odcinek - wszyscy odjeżdżają do domów. Pancho (miejscowy) zostaje. Pirahna daje Titowi kijankę, która nazywa się też "Pirahna". Wychodzi na jaw, że Pancho się zakochał w Bei (utkwiła mi w pamięci ostatnia scena jak Bea, jej brat i rodzice odjeżdżają samochodem a Pancho biegnie za nimi i krzyczy "Beatrice ! Beatrice!".



Źródło: http://www.nostalgia.pl i wikipedia

Tajemnice wiklinowej zatoki

I raz na wierzchu, raz na dnietak w życiu jest to każdy wie
I raz na lądzie, raz na dnie
przygoda nasza dzieje się

"Tajemnice wiklinowej zatoki" to serial rysunkowy odznaczający się bardzo efektowną formą oraz dużymi walorami poznawczymi, wychowawczymi i rozrywkowymi. Siedem odcinków tej animacj zostało wyprodukowane na przełomie lat 1984-1988 pod reżyserią Wiesława Zięby. Akcja rozgrywa się wśród zwierząt wodnych - piżmaków i bobrów, nutrii. Główny bohater - piżmak Serafin, opuszcza rodziną norę i rozpoczyna samodzielne życie, wplątując się z braku doświadczenia w liczne perypetie. Poprzez ukazanie swoistej edukacji życiowej małego piżmaka twórcy serialu zwracają uwagę młodym widzom na ważne dla każdego wartości: przyjaźń, koleżeństwo, zaufanie, odpowiedzialność. Walorem tego serialu jest staranna animacja, dobre tempo oraz atrakcyjne piosenki.

Dlaczego właśnie to piżmak był bohaterem tajemnic Wiklinowej Zatoki? "Gdy spotkaliśmy się u niego w domu (scenarzysty serialu Jerzego Siatkiewicza) na wsi, pokazał mi mieszkaące w pobliżu piżmaki." - wspomina reżyser, Wiesław Zięba - "To bardzo wrażliwe zwierzątka, wymające czysej wody, nie przeżyją w zanieczyszczeniu. Zależało mi na prostej filozofii, aby stworzyć postaci zwyczajnych bohaterów żyjących w naturalnym otoczeniu."

Jeśli zaś chodzi o muzykę to część muzyczną skomponował Waldemar Kazanecki. "Przyznam, że najbardziej lubię te części, do których skomponował muzykę Waldemar Kazanecki." - wspomina reżyser - "Muzyka miała duże znaczenie w tym filmie, choć nie brzmiała przez cały czas. Były też momenty ciszy, bo cisza także jest muzyką."

Bajkę tą charakteryzuje też spora ilość piosenek i to w większości w stylu country. Tytułową piosenkę "I raz na wierzchu, raz na dnie" wykonał Michał "Lonstar" Łuszczyński, gwiazda polskiej muzyki country. Wykonał ją wraz z zespołem Little Ole Opry.

Głosom głównych bohaterów użyczyli Pani Ewa Złotowska (niezapomniana pszczółka Maja) jako piżmak Serafin oraz Pan Andrzej Gawroński jako szczur Serafin. Z materiałów siedmioodcikowego serialu reżyser zmontował w 1985 roku pełnomerażowy film kinowy pod tym samym tytułem. Wraz ze zmontowanym filmem zmieniły się głosy głównych bohaterów. Panią Złotowską w roli Archibalda zastąpił Mirosław Wieprzewski a Pana Gawrońskiego w roli Serafina zastąpił Maciej Robakiewicz. W 1995 roku reżyser ponownie powrócił do swoich bohaterów przygotowując siedem odcinków "Powrotu do Wiklinowej Zatoki" a dwa lata później, w 1997 roku wyreżyserował "Zimę w Wiklinowej Zatoce".
Później bohaterowie serialu mieli jeszcze dwa wejścia kinowe a mianowicie w "Magicznej gwieździe" (2002) oraz "Wielkiej wędrówce" (2006).


ŹRÓDŁO: http://www.nostalgia.pl/