Koło fortuny

Pamiętacie ten teleturniej? Nie chodzi jednak o "Koło fortuny" nadawane kilka lat temu na uproszczonych zasadach, ale o pierwszą edycję teleturnieju, która pojawiła się w Polsce w 1992 roku. Prowadzącym był wówczas Wojciech Pijanowski, a jego asystentką słynna Magda Masny. Na temat teleturnieju i duetu prowadzących powstało sporo dowcipów, a jednym z nich jest.

Uczestnik "Koła fortuny" podaje kolejną literę:

- D jak d..a.

Prowadzący:

- Magda, odsłoń...

 Program był początkowo nadawany o 21.40. Oglądalność ogromna, bo i ciekawszy był to teleturniej niż ten, który gościł niedawno na antenie dwójki. Tak jakby szefowie tej stacji uznali, że z upływem lat społeczeństwo "zgłupiało", albo oczekuje rozrywki na nieco niższym poziomie.

Różnice? Najważniejsza, to hasła. Te, sprzed kilku lat, odgadywałem czasami bez żadnej litery (choćby: W pustyni i puszczy). Można bowiem było się spodziewać, że będzie to hasło powszechnie znane, łatwe i nie sprawiające uczestnikom i widzom zbyt wielu kłopotów. Te sprzed 20 lat sprawiały natomiast, że człowiek musiał sobie nałamać głowę, by je odgadnąć. Między innymi dlatego tak wielu ludzi śledziło ten teleturniej (drugi powód - nie było tyle stacji telewizyjnych, co teraz...).  Przykład - hasło z kategorii przysłowie: "Kto koło mąki chodzi, powalać się musi"; "Od starych kruków młode uczą się krakać", Cytat: "Wszakże i cyprysy mają swoje kaprysy". itp.

Dostępne kategorie haseł: Powiedzenie, przysłowie, rzecz, osoba, cytat, tytuł, postać, miejsce, miasto...

Za pierwotną wersją teleturnieju przemawia też prowadzący. Można było nie lubić Pijanowskiego, w porównaniu z Krzysztofem Tyńcem był jednak o niebo lepszy. W wersji sprzed kilku lat można było odnieść wrażenie, że to nie jest teleturniej, ale show Tyńca, który mówił dużo za dużo, w dodatku jego gadanie niewiele, albo zgoła nic nie wnosiło do programu.

Krótko o zasadach - w każdej wersji istniały trzy rundy eliminacyjne. Po nich następowała runda czwarta, która decydowała o tym, kto zagra o główną nagrodę. Nieco inaczej było w najnowszej wersji programu, gdzie po upływie określonego czasu uruchamiana była tzw. runda przyspieszona (bez kręcenia kołem podawano literę i próbowano odgadnąć hasło). A potem finał: 3 spółgłoski i jedna samogłoska z wybranej koperty, a także 3 spółgłoski i samogłoska wybrane przez uczestnika. A potem próba odgadnięcia hasła. Do wygrania - samochód (najczęściej, bo później następowały zmiany, można było wygrać np. komplet garnków...)

Ciekawostka - Jeśli ktoś obejrzałby teraz jeden z pierwszych odcinków teleturnieju, byłby niezwykle zaskoczony kwotami, jakie widnieją na kole. Można na przykład znaleźć kwotę "4,5 miliona"! Wszystko dlatego, że obowiązywały wówczas stare pieniądze, w Polsce szalała hiperinflacja, a denominacja nastąpiła dopiero ponad dwa lata po starcie programu....

Bankrut czy słynne "Magda, pocałuj pana" - to wszystko kojarzy się z teleturniejem "Koło fortuny". Zmieniano godzinę i dni emisji, modyfikowano zasady, zmieniał się prowadzący (oprócz Pijanowskiego i Tyńca pamiętam jeszcze Pawła Wawrzeckiego i Stanisława Mikulskiego), aż wreszcie program zniknął. Kilka lat później powrócił, ale jakby inny, nie dla ludzi inteligentnych... Szkoda.

Jaś Fasola

Jaś Fasola (ang. Mr. Bean) – brytyjski serial komediowy. Widzowie najbardziej kojarzą go z grającym tytułową rolę Rowanem Atkinsonem. Powstało wiele części filmów i seriali opisujących jego przygody. Jeden z najbardziej znanych filmów o Jasiu Fasoli nosi tytuł Jaś Fasola: Nadciąga totalny kataklizm (1997). W 2002 powstał film animowany, w którym głosu Jasiowi Fasoli użyczył sam Rowan Atkinson.

Serial cechuje się bardzo małą liczbą dialogów. Główny bohater bardzo rzadko się odzywa. A nawet jeśli, są to pojedyncze słowa lub bardzo krótkie zdania. Ludzie wokół niego odzywają się jeszcze rzadziej. Jeśli do tego dochodzi, to zwykle komentują ekscentryczne zachowanie Jasia Fasoli z pewnej odległości. Wskazują na niego palcem, ale ich słów nie słychać. Znaczenie dialogów jest najczęściej znikome. Dlatego serial może oglądać ktoś nieznający języka angielskiego lub języka na który przetłumaczono.

Jaś Fasola

Tytułowy bohater grany przez Rowana Atkinsona jest dziecinnym, oryginalnym i dającym się lubić błaznem, który często bierze udział w śmiesznych sytuacjach z powodu jego talentu do destrukcji i licznych wynalazków. Żyje sam w mieszkaniu w Highbury (Północny Londyn) i jest zawsze ubrany w brązowy garnitur i wąski, czerwony krawat. Pan Fasola nie należy do osób gadatliwych, w zasadzie prawie się nie odzywa.

We wszystkich odcinkach Jaś Fasola jest ubrany w brązowy garnitur, białą koszulę, czerwony krawat, czarne spodnie i czarne buty, poza odcinkiem „Powrót Jasia Fasoli”, gdzie w restauracji był on ubrany w czarny garnitur i „Przekleństwo Jasia Fasoli”, gdzie w kinie był ubrany w brązowy sweter.
Jego mieszkanie w kilku odcinkach wyglądało zupełnie inaczej.

Pluszowy miś Teddy

Teddy to miś pluszowy Pana Fasoli, traktowany jak największy i najwierniejszy przyjaciel. Miś jest ciemnobrązowy, ma oczy z pinezek oraz ręce i nogi w kształcie kiełbasy. Jaś Fasola zachowuje się tak, jakby miś był żywy. Życie z Panem Fasolą nie jest łatwe, miś również zdążył się o tym przekonać – zostaje odcięta mu głowa, kurczy się w praniu itd.

Samochód Mini

Samochód Jasia Fasoli to Mini. Jest koloru zielono-czarnego. Charakterystyczną cechą tego pojazdu są drzwi kierowcy, zamykane na zasuwę. Pod koniec odcinka „Jaś Fasola znowu w szkole” jego samochód ulega zniszczeniu, ale w następnych odcinkach znowu się pojawia. W pierwszym odcinku jego samochód był koloru pomarańczowego, ma również inny numer rejestracyjny (pomarańczowe auto ma numer rejestracyjny RNT 996H, a zielone SLW 287R).

Niebieskie auto

W wielu odcinkach pojawia się charakterystyczny, trójkołowy samochód Reliant Regal Supervan III. Jego kierowca jest w ciągłym konflikcie z Jasiem Fasolą, co skutkuje żartami w stosunku do auta i przeróżnymi wypadkami z nim związanymi.

Irma Gobb

"Dziewczyna" Jasia Fasoli, która pojawia się w kilku odcinkach. Wciela się w nią Matilda Ziegler. Jaś Fasola traktuje Irmę dość niepoważnie i wydaje się myśleć o niej bardziej jak o przyjaciółce czy dobrym kumplu niż jako o obiekcie westchnień. A jednak staje się zazdrosny, kiedy Irma na dyskotece tańczy z innym mężczyzną w "Jaś Fasola jedzie do miasta". W Boże Narodzenie dziewczyna spodziewa się oświadczyn ze strony Fasoli w odcinku "Wesołych Świąt, Panie Fasola", co jednak nie następuje. W efekcie Irma Gobb na dobre zrywa znajomość z Jasiem Fasolą (nie widać już jej w kolejnych epizodach). Postać Irmy pojawia się później w serialu animowanym. Książka pt. "Pamiętnik Jasia Fasoli" (1993), która jest adaptacją serialu, wyjaśnia, że Jaś Fasola spotyka Irmę Gobb w bibliotece.

Pościel

Zarówno w serialu, jak i w ekranizacji, Jaś Fasola śpi w charakterystycznej pościeli dla dzieci. Jest ona we wzorki przypominające kosmos.

Poniższa lista przedstawia wszystkie odcinki serialu oraz ilość historii w jednym odcinku.

lp.	Oryginalny tytuł	Polski tytuł	Premiera	Czas w min
1.	Mr. Bean	Jaś Fasola	1 stycznia 1990	26
Egzamin z matematyki, ściąganie. Przebieranie się przy niewidomym na plaży. W kościele.
2.	The Return of Mr. Bean	Powrót Jasia Fasoli	5 listopada 1990	26
Zakupy z kartą płatniczą. W restauracji. Na spotkaniu z Królową.
3.	The Curse of Mr. Bean	Klątwa Jasia Fasoli	30 grudnia 1990	25
Na basenie. Próba wyjechania z parkingu. Przygotowywanie kanapki. W kinie, na horrorze.
4.	Mr. Bean Goes to Town	Jaś Fasola jedzie do miasta	15 października 1991	25
Kupno i próby włączenia telewizora. Kradzież aparatu Fasoli. Pogoń za butem. Na pokazie magika i na dyskotece.
5.	The Trouble with Mr. Bean	Kłopoty z Jasiem Fasolą	1 stycznia 1992	26
Pobudka. U dentysty. Piknik - kłopoty z owadem.
6.	Mr. Bean Rides Again	Jaś Fasola znów w podróży	17 lutego 1992	25
Ratowanie chorego na przystanku autobusowym. Wysyłanie listu, szukanie znaczka. Pakowanie się i jazda pociągiem. Lot samolotem.
7.	Merry Christmas Mr. Bean	Wesołych Świąt, Panie Fasola	29 grudnia 1992	27
Kupno bombki i światełek. Zabawa figurkami z szopki. Dyrygowanie orkiestrze. Kradzież choinki. Wysyłanie kartek, prezenty i kolędnicy. Przygotowywanie indyka. Wizyta dziewczyny, nieoczekiwany prezent.
8.	Mr. Bean in Room 426	Jaś Fasola w pokoju 426	17 lutego 1993	25
Rejestracja w hotelu. Ściganie się z innym mieszkańcem hotelu. Rozpakowywanie się w pokoju. Szukanie łazienki. Na schodach, za starszą panią. W restauracji hotelowej. Choroba po zjedzeniu nieświeżych ostryg. Zatrzaśnięcie się pokoju.
9.	Mind the Baby Mr. Bean	Uwaga na dziecko, Panie Fasola	25 kwietnia 1994	25
Znalezienie wózka z dzieckiem. W wesołym miasteczku. Uratowanie dziecka i oddanie go rodzicom.
10.	Do It Yourself Mr. Bean	Zrób to sam, Panie Fasola	10 stycznia 1994	26
"Impreza" sylwestrowa u Fasoli (brak jedzenia). Noworoczna wyprzedaż. Podróż na dachu samochodu. Przemeblowanie i malowanie pokoju.
11.	Back to School Mr. Bean	Jaś Fasola znowu w szkole	26 października 1994	26
Parkowanie i dowodzenie wojskiem. Oglądanie gazetki, przeszkadzanie piszącemu piórem, elektryzowanie. W laboratorium chemicznym, na lekcji rysunku, lekcja judo. Szukanie spodni. Zniszczenie samochodu Fasoli.
12.	Tee Off Mr. Bean	Partia Golfa	20 września 1995	26
W pralni (omyłkowe założenie spódnicy, kawa). Gra w minigolfa.
13.	Good Night Mr. Bean	Dobranoc, Panie Fasola	31 października 1995	25
W przychodni, oczekiwanie na przyjęcie. Zdjęcie z żołnierzem. Problemy z zaśnięciem.
14.	Hair by Mr. Bean of London	U londyńskiego fryzjera	15 listopada 1995	27

Opowieści z Narni

Gdy dziś ktoś wspomni o Opowieściach z Narnii, na myśl wszystkim przychodzą w pierwszej kolejności filmy nakręcone w ostatnich latach, a potem seria książek. Na początku lat 90 dzieciaki miały jednak możliwość obejrzenia innej adaptacji książek Lewisa. Były to trzy sześcioodcinkowe seriale, które TVP emitowała w czasie ferii świątecznych i zimowych.

 Dziś spoglądając na ten serial łatwo zauważyć wszelkie niedoskonałości, sztuczności, itp. Będąc dzieckiem byłem jednak serialem zachwycony. Szczególnie pierwszą i trzecią serią. Pierwsza sześcioodcinkowa seria obejmowała "Lwa, czarownicę i starą szafę", druga to ekranizacja części "Książę Kaspian" i "Podróż wędrowca do świtu", trzecia zaś to "Srebrne krzesło". Emitowane były albo rano, po dziewiątej, albo po szesnastej. O tej porze były bowiem emitowane bloki dziecięce.

   Każdy odcinek kończył się w takim momencie, że dzieciaki nie mogły się doczekać następnego. Seriale były bodaj produkcji brytyjskiej, zapamiętałem zaś przede wszystkim dziewczynkę, która odgrywała rolę Lucy. Była wręcz stworzona do... płaczu. Odcinki trwały po nieco ponad 20 minut, nie było dubbingu. Za to była ładna muzyka na początku i końcu odcinka. Mnie się przynajmniej podobała. 

Tym razem nie było mowy o animowanym lwie, czy człowieku w kostiumie lwa. Serialowy Aslan z produkcji BBC był dokładnie taki jaki powinien być.

Ale dlaczego zwracam na to uwagę?

Może dlatego, że tylko jego postać wygląda bardzo autentycznie. Reszta zwierząt to po prostu aktorzy w wielkich puchatych kostiumach.

Po za tym telewizja BBC jako jedyna sprostała zadaniu - czyli  nakręceniu jeszcze  kilku części. 

Pierwszy sezon zatytułowany "Lew, Czarownica i Stara szafa" składał się z 6 odcinków, a jego premiera odbyła się w 1988 roku.

Drugi sezon "Książę Kaspian" liczył sobie 6 odcinków. Premiera odbyła się w 1989

Trzecia seria -  pod tytułem "Podróż "Wędrowca do Świtu" miała swoją premierę tego samego roku co druga część, i liczyła 4 odcinki.

 Czwarty i ostatni sezon  - "Srebrne Krzesło"  składał się z tej samej liczby odcinków co "Lew, Czarownica i Stara szafa". Premiera odbyła się w 1990 roku.

Pozostałych części - "Konia i jego chłopca", "Siostrzeńca Czarodzieja" i "Ostatniej Bitwy" nie ekranizowali.

Fabuła serialu skupia się na sześciu bohaterach -  Piotrze, Zuzannie, Edmundzie, Łucji, Eustachym i Juli którzy za pomocą magi przedostają się do świata Narnii, by stoczyć walkę ze złem.

Obsada

Richard Dempsey - Piotr Pevensje

Sophie Cook - Zuzanna Pevensje

Jonathan R. Scott - Edmund Pevensje

Sophie Wilcox - Łucja Pevensje

David Thwaites - Eustachy Scruub

Camilla Power - Julia Pole

Barbara Kellerman - Biała Czarownica/Zielona Czarownica

Ronald Pickup - Aslan (głos)

Serial ten był także wiele razy wznawiany i wydawany na DVD

 W 2005, 2008 i 2010 pierwsze trzy sezony zostały wydane na DVD w Polsce.

La Linea

La Linea (Linia, Balum Balum) – to włoski cykl krótkich filmów animowanych o bohaterze żyjącym w świecie wykreowanym przez linię narysowaną tajemniczą ręką. Na drodze ludzika wyrastały wciąż nowe przeszkody, a wszystkiemu towarzyszyła charakterystyczna muzyka balum, balum.

Serial emitowany był w Polsce w latach 80. w czasie niedzielnego programu 7 anten oraz w połowie lat 90. jako wypełniacz czasu antenowego, tzw. "zapchajdziura". Na świecie emitowany był w ponad 40 krajach.

O postaci wrednego, krzykliwego a jednak sympatycznego człowieczka napisano 5 książek.
Charakterystyczna postać z serialu została wykorzystana w ogromnej liczbie reklam na całym świecie – w Polsce m.in. przez firmę Polkomtel w reklamie Simplusa oraz kilka sieci firm gastronomicznych. Podobnej postaci użyto również w teledyskach piosenek The Riddle i Bla bla bla Gigi d'Agostino oraz (Don't) Give Hate a Chance zespołu Jamiroquai. W podobnym klimacie utrzymana jest kanadyjska kreskówka Doodlez emitowana przez Nickelodeon.

Dla przypomnienia, klika odcinków :

Źródło Wikipedia

Rumcajs

Rumcajs miał czarną brodę, takież same kudły, chodził ubrany w obdartą ze wszystkich stron garderobę. Na głowie posiadał czerwony kapelusz i mówił chropowatym głosem. Wyjęta spod prawa postać dysponowała charakterystyczną krótką bronią palną, ładowaną bodajże szyszkami. Tych było pod dostatkiem, gdyż ze swą familią bohater mieszkał w Rzacholeckim Lesie pod Jičínem.

Powiadają, że Rumcajs nim stał się rozbójnikiem, zajmował się w miasteczku szewstwem. Do zejścia na przestępczą ścieżkę zmusiły go uwarunkowania ekonomiczno-polityczne. Zaciekłym wrogiem Rumcajsa, człowieka z plebsu, był arystokrata Książę Pan – stan cywilny: żonaty z Księżną Panią.
Bohater naszej (a właściwie czechosłowackiej) bajki także był żonaty. Z małżonką Hanką posiadali synka Cypiska, który nieraz przysporzył ojcu wiele kłopotów. Podobnie jak sama Hanka. Kiedyś została uwięziona przez Księcia Pana. Rumcajs postanowił ją wyswobodzić. Chciał wyrwać kraty z okna celi. Własnymi rękami. Taki to był mocarz!

Autorem wizerunku Rumcajsa jest Radek Pilař, malarz. U naszych południowych sąsiadów Rumcajs do dzisiaj jest postacią popularną. Jej kult dorównuje niemal temu, jakim otacza się bohaterów bajek wyprodukowanych w analogicznym czasie w wytwórniach krajów kapitalistycznych i niezaangażowanych.

A u nas seria o Rumcajsie była pokazywane w różnych dobranockach i o różnych porach.

Źródło: http://www.nostalgia.pl

Opowieści z zielonego lasu

"Opowieści z zielonego lasu" to kolejne anime wyprodukowane w 1973 roku. Oryginalny tytuł w tłumaczeniu na polski brzmiał "Górski szczur, Rocky Chuck" jednak zmieniono chyba jego tytuł by był bardziej przyjazny dzieciom. Zapewne też zmieniono imiona niektórych zwierzątek aczkolwiek wsłuchiwałem się w japońską wersję tej bajki i chyba nie było aż tak drastycznych zmian.

Bohaterem tej bajki jest świstak Rocky, który wraz ze swoją towarzyszką Polly pojawiają się w tytułowym zielonym lesie. Poznają tam nowych przyjaciół i razem stawiają czoła drapieżnikom czyhających na ich życie takich jak wydry, lis czy człowiek.

Cała seria liczy sobie 52 dwudziestominutowe odcinki. Nie wiem czy ówczesna telewizja puściła je wszystkie (myślę, że nie). Ich emisja według tego co znalazłem w programie zamieszczonym w tygodniku Radio i Telewizja z 1979 roku przypadała na ten rok i była oczywiście emitowana w niedzielnej wieczorynce.
Całość oczywiście była zdubbingowana po polsku. Niestety były to czasy kiedy dominował magnetofon szpulowy a nie sądzę by ktoś miał to na taśmach szpulowych nagrane by móc zmiksować dźwięk z obrazem.
Na szczęście zachowały się japońskie i angielskie wersje tej bajki. Tym, którzy zechcą sobie przypomnieć mniej więcej o czym to było odsyłam do youtuba. Wystarczy wpisać angielską wersję tej bajki czyli "Fables of the green forest".

Pamiętam tyle że na początku modrosójka błękitna imieniem Sammy (okropny z niej był ptak, krzykliwy i uprzykrzający niektórym zwierzątkom życie) wykrzykiwała na początku "Wiadomości! Wiadomości!" (w oryginale słychać że mówi o kłopotach) a potem leciała właściwa piosenkę. Zamieszczam ją oczywiście dla przypomnienia jak również zamieszczam także czołówkę japońską byście mogli się przekonać jak różne były to czołówki.

Źródło: http://www.nostalgia.pl

.