Nie ma mocnych

W drugiej części sagi rodu Pawlaków i Kargulów Kazimierz Pawlak ma duże zmartwienie, gdyż nie ma komu przekazać gospodarki. Jeden syn ma dość swojej ziemi, drugi robi karierę naukową, a wnuczka Ania chce zdawać na studia. Mocno tym strapiony Kaźmirz modli się o niepowodzenie, a gdy niebiosa wysłuchują jego modlitwy, postanawia związać dziewczynę z Rudnikami przez małżeństwo z przystojnym mechanizatorem rolnictwa Zenkiem Adamcem. Młodzi i owszem, zakochują się w sobie, ale temu związkowi mocno przeciwni są rodzice Ani, Jadźka i Witia, którzy pragnęliby, aby córka nie mieszkała na wsi.

Ta część filmowej trylogii ma wydźwięk zdecydowanie krytyczny wobec ustroju, obnażając typowe wady społeczeństwa socjalistycznego – kumoterstwo, korupcję, bezprawne wyzyskiwanie państwowego mienia dla celów prywatnych, stosunki i stosuneczki. Z drugiej jednak strony propaguje się gierkowską nowoczesność – tu w formie mechanizacji rolnictwa – co dało okazję do zabawnej konfrontacji z obyczajowym i gospodarskim konserwatyzmem Pawlaka. Trudno zapomnieć komiczne sceny pilnowania Ani i Zenka, żeby się młodzi nie zagalopowali nadto w swoich amorach, ale znacznie poważniejszy wydźwięk ma storpedowanie przyjęcia weselnego tylko dlatego, że nowożeńcy odmówili ślubu kościelnego.
 
Poza trafną obserwacją obyczajową tradycyjnie już dla całego cyklu najmocniejszymi atutami filmu są doskonałe kreacje aktorskie (na szczęście Kargul przemawia już głosem Władysława Hańczy) oraz komiczne powiedzonka Pawlaka, do których należy m.in. to: „Mania, Anielcia, kury bić! Jutro cywilne wesele, a rosół na dwóch nogach spaceruje!”.

Druga część trylogii została obsypana nagrodami, w tym Nagrodą Publiczności na FPFF w Gdańsku, Grand Prix „Złote Grono” dla filmu oraz nagrodą dla Wacława Kowalskiego w ramach Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie oraz „Jantarem” w czasie II Międzynarodowych Spotkań Filmowych „Młodzi i film” (Sylwester Chęciński, Andrzej Mularczyk).
„Nie ma mocnych” zostało wydane w komplecie z pozostałymi częściami trylogii, w ramach cyklu „Kanon filmów polskich” (komedie).

Źródło: https://kinoplay.pl